Kantauriar gizonak aspaldidanik bere besoen indarra behar izan zuen, haizearen indarraren osagarri modura, boga mantendu ahal izateko denbora luzean, kaletara gerturatu eta arrantzatutakoa jasotzeko.
Behin zama jasota beharrezkoa zen berehala bueltatzea portura arrainaren enkantearekin hasteko.
Hemendik sortu zen arrantzaleen norgehiagoka portura lehenengo iristeko, prezio hoberena lortu ahal izateko eta zirraraz betetako kirol honen jatorria dira traineru estropadak.
Pasaian xix. Mendearen erdialdera hiru traineru zeuden atoaje jarduera honetara haritzen zirenak, bi donibanekoak eta bat san pedrokoa.
1854-ean donibaneko jaiak zirela eta estropada bat ospatu zen, san pedroko trainerua izan zelarik irabazlea.
Denborarekin motorrak ordezkatu zuen txalupetan gizonaren indarra. Baina urrengo urteetan zehar, estropaden mundua arrantzari lotuta egon zen. Sektoreko profesionalek osatzen zitutzen itsasertzeko tripulaziorik hoberenak..
Gaur egun nahiz eta era guztietako kirolariak gehitu diren arren, arraunlariak arrantzale usadio luzeko herrialdeetan dauden taldeetan kokatuta daude.
Gaur egun kirol hau banku mugiezineko ontziak erabiliz egiten da, 12 metroko luzera, 1,72 –ko zabalera eta gutxienezko 200 kiloko pisuarekin. Bertako tripulazioa hamairu arraunlariek eta patroi batek osatzen dute.